EigenHeijdt

Fairy Nice Beads

In deze sprookjesminiaturen neem ik je mee in mijn fantasie en hoe ik de wereld en mezelf zie.

Bij elk miniatuur hoort een verhaal of een bedoeling.

Dit is mijn manier om de wereld een stukje mooier te maken.

De miniaturen zijn gemaakt van glas, wol, polymeerklei, hout, schelpjes en andere schatten die ik tijdens wandelingen en reizen tegen kom.

Soms verbeelden ze een inwendig proces, soms een gedachte of een wens, maar altijd werk ik er met veel plezier en liefde aan!

Ik voel me enorm bevoorrecht dat ik de mogelijkheden heb om dit te doen!

Ik hoop dat jij even veel plezier van deze kunstjes hebt als ik!

De sprookjes zijn te koop in Atelier EigenHeijdt

Elfje Annelief

Wist jij dat elk elfje verbonden is aan één mens
en dat dus elk mens verbonden is aan één elfje?
Het is echt waar,
en ik kan het weten, want ik kan praten met elfjes....
Jij trouwens ook hoor, je hoeft alleen maar zachtjes te praten en je elfje hoort je altijd!
Jammer genoeg zijn de meeste elfjes zo klein en hebben ze zo’n zacht stemmetje dat je het antwoord niet hoort….
maar dat geeft niet hoor,
want als je slaapt dan roepen ze het antwoord gewoon heel hard in je oren en weet je het dus de volgende ochtend!
Heel soms besluit een elfje bij haar of zijn mens te gaan wonen,
zo ook elfje Annelief.
Annelief is een heel bijzonder elfje, ze heeft namelijk geen vleugels want ze is een wolkenelfje.
Wolkenelfjes kunnen met de wolken mee vliegen en sommigen zoals Annelief kunnen zelfs bloemetjes op de wolken laten groeien!
Ook kunnen ze de wolken alle vormen geven die ze willen,
daarom zie je, als je goed kijkt, soms zomaar een leeuw
of een paard of een hond in de lucht!
Dat is de manier van de wolkenelfjes om aan de mensen te laten zien dat ze mogen dromen van mooie dingen!
Annelief was dus van plan om bij Anne te gaan wonen….
maar het waaide zo hard, dat haar wolkje het huis van Anne voorbij vloog….
en whooooshh zo bij mij de achtertuin in!
Het was gisteravond toen ik toevallig even in de tuin moest zijn en daar, zittend op haar wolkje, Annelief tegenkwam.
Ze vertelde wat er was gebeurd en vroeg of ik haar naar Anne kon brengen,
want ja, met die wind zo in de lente weet je het maar nooit…
straks waait ze er weer zo voorbij….
en dan kan je wel aan de gang blijven natuurlijk…
Je begrijpt dat ik daar niet lang over hoefde na te denken,
dus lieve Anne, breng ik jou Annelief,
zodat jullie samen over mooie dingen kunnen dromen!

Monique